Ο «Ήλιος με μουστάκια», είναι ένα ειλικρινές κείμενο που δεν κρύβει τις δυσκολίες της παιδικής ηλικίας, δεν την εξωραϊζει μόνο και μόνο γιατί έχουμε την ανάγκη για ένα καταφύγιο στη μνήμη μας. Την ίδια στιγμή που αναγνωρίζει πλήρως το μεγαλείο της. 

Τι κοινό μπορεί να έχουν τα δρομολόγια της Lufthansa με τους γλάρους που πιάνουν το βελονάκι; Ή οι ιστορίες του παππού από το αλβανικό μέτωπο μ' ένα τζιζ κέικ λεμόνι, πολύχρωμα κολιμπρί και την απονομή των Όσκαρ; Τη Μαρίνα. Η Μαρίνα είναι η ηρωίδα του βιβλίου της Μελίνας Σιδηροπούλου «Ήλιος με μουστάκια» μιας ιστορίας ενηλικίωσης (coming of age story) που αφηγείται με γλυκόπικρο τρόπο, στοιχεία μαγικού ρεαλισμού και γενναίες δόσεις χιούμορ τη χαρά, το δέος και τον πόνο του να μεγαλώνεις. 

Σύμμαχοι στο ταξίδι της είναι ο γάτος της, η γιαγιά, οι φίλοι και βέβαια το «βλαμμένο», η μεγαλύτερη αδερφή της. Κυρίως όμως η φαντασία που επιτρέπει στη Μαρίνα να δραπευτεύει όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Όπως όταν έχεις μείνει μόνος σου στο μπαλκόνι και ακούς μια φωνή από τον ουρανό ή αρχίζεις να αναρωτιέσαι από τι είναι φτιαγμένη η λευκή γραμμή που αφήνουν πίσω τους τα αεροπλάνα. 

Τις ιστορίες φωτίζει με τον δικό της χαρισματικό τρόπο η ζωγράφος- εικονογράφος Πέρσα Ζαχαριά που ξετυλίγει τον μίτο εικαστικά.