Ο εικοσιοκτάχρονος  Όπεν Πόρτερ –ένας ανοιχτόκαρδος γυαλάκιας και ποδηλάτης, που, όπως λέει ο ίδιος, «μαθαίνει αργά»– νομίζει ότι πεθαίνει. Από το κρεβάτι του νοσοκομείου, καταγράφει στο κασετόφωνο, για χάρη του αγέννητου γιού του, μια ιστορία ωρίμανσης και αυτογνωσίας: πώς από «τρελός του χωριού» έγινε «άνθρωπος του κόσμου». Με μια απρόσμενα ελκυστική και σοφή φωνή, αφηγείται σαράντα μέρες και νύχτες περιήγησης στα φαστφουντάδικα, τις εκκλησιαστικές οργανώσεις και τους ψυχολόγους του Σαν Φρανσίσκο, ανάμεσα σε ανθρώπους πεισμένους ότι ο δικός τους δρόμος είναι και ο πιο κατάλληλος γι’ αυτόν – ώσπου να βρει ο ίδιος το δρόμο του μέσα από μια αναζήτηση που είναι ταυτόχρονα απολαυστική τέχνη και μεθοδική επιστήμη. Γεμάτο αφοπλιστικό χιούμορ και υπόγειες συγκινήσεις, το βιβλίο μάς κάνει να δούμε τον κόσμο, και τη θέση μας μέσα σ’ αυτόν, με νέα μάτια.

«Ο Όπεν Πόρτερ είναι ένας αυθεντικός τύπος Αμερικανού, ένας αθώος που νιώθει να ξεχειλίζει από σοφία. Το πιο αστείο είναι ότι, όσο κι αν δεν του φαίνεται, πράγματι ξεχειλίζει. Παρότι ξετυλίγεται σε μια εξαθλιωμένη Πανοράμα Σίτυ, με βρόμικα χαμπουργκεράδικα και εγκαταλειμμένα καροτσάκια του σουπερμάρκετ, “ο κόσμος σύμφωνα με τον Όπεν” είναι γεμάτος θαύματα και μυστήρια.»
Stewart O’Nan

«Αυτό το αστείο και σοφό μυθιστόρημα μας θυμίζει ότι η καλύτερη μυθοπλασία συχνά ισορροπεί πάνω στη λεπτή γραμμή μεταξύ τραγωδίας και κωμωδίας. Με τα αυτιά καλά συντονισμένα στη μουσική της γλώσσας κι ένα λαγαρό πνεύμα επιδέξια κρυμμένο πίσω από τον επίμονο μονόλογο του ήρωά του, ο Αντουάν Γουίλσον έγραψε ένα περίπλοκο μυθιστόρημα που μας κάνει να γελάμε και να κλαίμε.»
Yiyun Li, συγγραφέας, του Gold Boy, Emerald Girl

«Ένα δώρο . . . Ο μέγας θρίαμβος του βιβλίου είναι ότι ο Όπεν ωριμάζει χωρίς να χαλάει.»
Amy Parker, Los Angeles Review of Books

 « . . . σαγηνευτικό και παράλογο, τρομερά αστείο και, πάνω απ’ όλα, ανθρώπινο απ’ την αρχή ώς το τέλος.»
Paul Harding, συγγραφέας του Tinkers, βραβείο Pulitzer

«Οι προτάσεις του Αντουάν Γουίλσον είναι σαν διαμαντένια περιδέραια, αλλά ο μεγαλύτερος θησαυρός του είναι η ανθρώπινη καρδιά.»
Peter Carey