Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με αφορμή τη μετάφραση του έργου του Μπράμ Στόουκερ, "Dracoula", που εκπόνησε ο Παπαδιαμάντης με τίτλο"Ο Πύργος του Δράκουλα", επιχειρείται μια περιήγηση στην ιστορία αυτού του ιδιότυπου λογοτεχνικού είδους που ονομάζεται "βαμπιρικό" -και που πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα- και επίσης μια προσέγγιση στη μεταφραστική δραστηριότητα του Παπαδιαμάντη και στους τρόπους με τους οποίους ο ίδιος επεξεργαζόταν, -μέσω της γλώσσας του και της παράδοσης του, τέτοια κείμενα. Ως προς την πρώτη περιήγηση, τη "βαμπιρική", αφ' ενός παρουσιάζεται η εξέλιξη αυτής της παράδοσης,...

Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την έκδοση του βιβλίου μου "Ανθρωποκεντρικά. Φιλοσοφικά μελετήματα" (Αθήνα 1980). Με τον ίδιο τίτλο "Ανθρωποκεντρικά ΙΙ. Μελετήματα για τον άνθρωπο και τον πολιτισμό" επικοινωνώ και πάλι με το ελληνικό κοινό με μια σειρά δοκιμίων - μελετημάτων που έχουν και πάλι στο επίκεντρο τους τον άνθρωπο, το περιβάλλον του, τον πολιτισμό του, τις ανησυχίες του. Η πολύχρονη παραμονή μου στο εξωτερικό, μου στέρησε μια πιο άμεση επικοινωνία με τους έλληνες αναγνώστες, παρά τα κάποια διαλείμματα. Ελπίζω ότι ο νέος διάλογος μαζί τους θα αποτελέσει και πάλι ε...

Από τον προεπαναστατικό κλεφταρματολισμό έως τις αρχές του 20ού αιώνα ο ελληνικός στρατός υπήρξε ένας κομβικής σημασίας θεσμός. Είτε ως ο κύριος μηχανισμός για τη διεξαγωγή των πολεμικών επιχειρήσεων κατά τη δεκαετία του 1820 είτε ως το κύριο μέσο για την επιβολή της κεντρικής εξουσίας στο νεοσύστατο κράτος, η οργανωτική δομή του στρατεύματος και ο ρόλος του βρίσκονταν στο επίκεντρο των συζητήσεων, των αντεγκλήσεων και των πολιτικών αποφάσεων. Πολύ δε περισσότερο, όταν τέθηκε δι’ επισήμων χειλέων το 1844 το ζήτημα της Μεγάλης Ιδέας. Η αποτελεσματική συγκρότηση του στρατιωτι...

Από πού ξεκινάει η αλήθεια, πού φτάνει, πού μας οδηγεί; Ένα οδοιπορικό ενός ανθρώπου που αναζητά την Αλήθεια, τη συναντά και... Ενός ανθρώπου που είναι κάποιος από εμάς. Γιατί μας εμποδίζουν να τη βρούμε; Γιατί φοβόμαστε να την αναζητήσουμε; Πόσα σκαλοπάτια έχει η σκάλα της και πότε φτάνουμε στο πρώτο; Τι κερδίζουμε όταν φτάνουμε σ' αυτό; Η ζωή μας είναι γεμάτη από αλήθειες που ζουν εξόριστες στις σπηλιές της διαδρομής μας, πάνω σ' αυτό τον κόσμο που μας περιμένουν, ξεχασμένες, γερασμένες, φτωχές και πεινασμένες. Όταν τις συναντήσουμε γίνονται, ζωντανές, νέες, πλούσιες...

Από όλες τις προσαγορεύσεις που μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να εκφράσουμε, η γλώσσα είναι η υψηλότερη και μακράν όλων η πρώτη. Η γλώσσα είναι αυτή που κατ' αρχάς και τελικά μας στέλνει νεύματα για την ουσία ενός πράγματος. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει σε καμμία περίπτωση ότι η γλώσσα -με κάθε σημασία της λέξης, που την έχουμε συλλάβει τυχαία- μας παρέχει και τη διαφανή ουσία του πράγματος άπαξ διά παντός, όπως συμβαίνει με ένα έτοιμο προς χρήση αντικείμενο. Αλλά η αντίστοιχη κατάσταση, στην οποία ο άνθρωπος ακούει πραγματικά την προσαγόρευση της γλώσσας, είναι εκείνο το λέγειν...

Το ανά χείρας βιβλίο εξετάζει τις καθιερωμένες παραδοχές μας στην ιστορία των ιδεών, θέτοντας ερωτήματα και αναζητώντας απαντήσεις. Η Μεγάλη Ιδέα, ταυτισμένη συνήθως με τον Ιωάννη Κωλέττη και τη ρομαντική εποχή του ελληνικού Βασιλείου, εκκινεί πράγματι το 1844 ή διαθέτει ένα αξιομνημόνευτο παρελθόν πριν από την επίσημη διακήρυξή της; Μπορούν να ανιχνευτούν οι ευρωπαϊκές της οφειλές σε κρίσιμα μοτίβα, παραδοχές και προσδοκίες που ανακυκλώνει ο φιλελληνικός λόγος της δεκαετίας του 1820 για την "Ελλάδα" και τους Έλληνες; Διαθέτει ερείσματα στην προεπαναστατική φωτισμένη σκέψη;...

[...] Το μικρό αυτό βιβλίο είναι συνδυασμός άσκησης, προσπάθειας, αγάπης για την ποίηση. Η δυσκολία είναι να "γυρίσεις" τούτην εδώ την κατά βάσιν επιγραμματική ποίηση από μια γλώσσα σε μια άλλη. Τα κομμάτια που επιλέγονται -ελάχιστο δείγμα από τον ποιητικό ποταμό του Ρενέ Σαρ- είναι θαρρείς χαραγμένα όχι πάνω σε χαρτί αλλά σε πέτρα: σμιλεύουν το χρόνο πασχίζοντας να τον νικήσουν. Ο Σαρ ανήκει στους ποιητές της "αντίστασης", τότε που ο κόσμος -πρώτιστα ο ευρωπαϊκός-, χωρισμένος στα δύο, είχε παραδοθεί στην ύβρη του πολέμου. Μα είναι ακόμη από τη γενιά εκείνη που κατάλαβε...

Η καλλιτεχνική δημιουργία και η τέχνη παραμένουν αινιγματικές περιοχές σε ό,τι αφορά τις ψυχικές διαστάσεις. Ποιες είναι οι εμπλεκόμενες ψυχικές διεργασίες στον δημιουργό, η κατάληξη των οποίων είναι το έργο τέχνης; Τι συμβαίνει στην περίπτωση του αριστουργήματος, όπου το βίωμα του αποδέκτη του έργου Τέχνης αγγίζει τα όρια μιας εκστατικού τύπου εμπειρίας, πώς ο δημιουργός επιτυγχάνει ένα τέτοιο αποτέλεσμα που τροποποιεί την ίδια την ύπαρξη; Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να αρθρώσει απαντήσεις με ενδιάμεσο υλικό το συγκλονιστικό καβαφικό έργο, το οποίο προσεγγίζεται διαθέτο...

Πρόκειται για μετά θάνατο δημοσίευση του προσωπικού ημερολογίου του υποπλοιάρχου Μενελάου Χριστόπουλου, ο οποίος συνελήφθη από τις ναζιστικές δυνάμεις κατοχής κατά την προσπάθεια του να διαφύγει στη Μέση Ανατολή με καΐκι τον Απρίλιο του 1942. Ο συγγραφέας υπήρξε κρατούμενος των Γερμανών για 3 χρόνια και το ημερολόγιο του αποτελεί αυθεντική μαρτυρία για την φρίκη των ναζιστικών φυλακών και στρατοπέδων συγκέντρωσης. Το χειρόγραφο του ημερολογίου δημοσιεύθηκε ύστερα από 50 χρόνια από την συγγραφή του, με την επιμέλεια της συζύγου του συγγραφέα, Νίτσας Χριστοπούλου.

Σ' αυτόν που τάχθηκε στη διακονία μιας τέχνης, η πρόσβαση στους χώρους και των άλλων αδελφών τεχνών είναι θεμιτή, φθάνει να του είναι δυνατή, πολύ περισσότερο όταν ο χρόνος που ως τώρα έχει διανύσει στη ζωή, του έχει δώσει τόσο την ευκαιρία να συναντήσει πολλά στο κύλημά του, όσο και την ανάλογη πείρα, εκείνη που του επιτρέπει κατά το δυνατό να τα αξιοποιήσει. Πάντα κυριαρχούσε μέσα μου η ανάγκη να προστρέχω σε προτροπές ή συστάσεις τέχνης για τη διατύπωση κάθε σκέψης μου, ή και, το κυριώτερο, αντίστροφα, να ωθούμαι από κάποια σκέψη για τη δημιουργία της τέχνης μου. Δηλα...

Οι ευαγγελικές διηγήσεις του πολλαπλασιασμού των άρτων είναι ένα σημαντικό θέμα της ευαγγελικής παράδοσης. Σχετίζεται με το θαυμαστό χορτασμό ενός πλήθους ανθρώπων που ακολουθούν τον Ιησού σε ερημική τοποθεσία. Ο Ιησούς δείχνει ευσπλαχνία και χορταίνει το πλήθος με ελάχιστα εφόδια από άρτους και ιχθείς. Το θαύμα δείχνει να είναι ιδιαίτερα αγαπητό στην πρώτη εκκλησία αφού το καταγράφουν όλοι οι ευαγγελιστές και οι Μάρκος και Ματθαίος διπλά. Συνολικά απαντάται έξι φορές στην Καινή Διαθήκη και αυτό είναι δηλωτικό της σπουδαιότητας του για την πρώτη εκκλησία. Το γεγονός, ότι...

Η Αντιγόνη όταν δεν βήχει, ακούει... Το βιβλίο αυτό το έγραψε ο θυμός. Θυμός ενάντια στη μητέρα, στον πατέρα, στην οικογένεια, στον τόπο και στην ταυτόχρονη ιστορία. Οικογένεια - αντανάκλαση της εποχής, εποχή γεμάτη αδικία, φόβο και οικονομική εξαθλίωση, που προσπαθεί να επιβιώσει σε μια χώρα που μισεί τους κατοίκους της, όχι όλους, μόνον αυτούς που αρνούνται να ζουν και να δρουν κατ' εικόνα και ομοίωση της πολιτικής πατριαρχίας. Αντίδοτό τους, η δυνατή, θολή αριστερή φαντασίωση. Μέσα σ' αυτή ζει η Αντιγόνη, η μητέρα. Αντλεί τόλμη, σκληρό λόγο και τα δικά της όνειρα....

Το κείμενο αυτού του βιβλίου δεν ξεκίνησε ποτέ για να γίνει ένα βιβλίο που θα δημοσιοποιηθεί. Για κάποιον λόγο που ακόμα δεν ξέρω όταν αρχίσαμε το γύρισμα της ταινίας αποφάσισα να καταγράφω κάθε μέρα ό,τι συνέβαινε, με το θυμικό και την ένταση που το εισέπραττα εγώ. Τον Απρίλιο του 1995, τη μέρα της γιορτής-έκπληξης που οργάνωσε η Φοίβη στο σπίτι τους για τα εξηκοστά γενέθλια του Θόδωρου, λίγες μέρες πριν η ταινία πάει στις Κάννες, του χάρισα τα τρία χειρόγραφα τετράδια αυτού του Ημερολογίου λέγοντάς του: "Όταν το διαβάσετε θα μου κόψετε την καλημέρα γιατί στις μισές και...

Το παραμύθι σαν φάρμακο ή το φάρμακο σαν παραμύθι; Το παραμύθι στο φάρμακο ή το φάρμακο στο παραμύθι; Πόσα είναι άραγε τα παραμύθια στα οποία υπάρχουν ή και "πρωταγωνιστούν" φάρμακα; Αλλά και πόσα παραμύθια "θεραπεύουν" αυτούς που τα ακούν; Στην πρώτη ερώτηση η απάντηση που θα μπορούσαμε να δώσουμε είναι: πάρα πολλά! Στη δεύτερη, όσο και αν ακουστεί υπερβολικό, η απάντηση είναι: όλα! Κάθε παραμύθι λειτουργεί ΚΑΙ θεραπευτικά, όπως άλλωστε "θεραπεία ψυχής και σώματος" αποτελεί κάθε μορφή τέχνης, ενώ υπάρχει και μια κατηγορία παραμυθιών που η αφήγησή τους και μόνο λειτουργε...

Το "25th hour" project ήταν ένα λογοτεχνικό εγχείρημα που διήρκησε για έναν ολόκληρο χρόνο. Η διάθεση του project αυτού ήταν να ανεβαίνει κάθε μία μέρα και ένα κείμενο από διαφορετικό συγγραφέα. Υπήρχε μόνο μία βασική προϋπόθεση, πως ο τίτλος θα είναι ίδιος για όλους: "25η ώρα". Γράφτηκαν δηλαδή 365 κείμενα για μια "έννοια" που ουσιαστικά δεν υπάρχει!